شهرپیغمبرپر از بیدادگشت آسمان لبریز از فریاد گشت
نخل ها بر سینه وسر می زدند طائران عرش پرپر می زدند
چشم جبریل امین مبهوت بود غرق ماتم عالم لاهوت بود
کینه توزی را عجب آموختند قلب مادر را به طفلش دوختند
آن درو دیوار گلگون گشت وای فرق حیدر(ع)غرق،درخون گشت وای
ضرب سیلی دیده ای راتار کرد مجتبی(ع)با زهر آن افطار کرد
با غلاف تیغ بازویی شکست شمر،روی سینه ی مولا(ع)نشست
روی مه را،جوهر نیلی زدند دختری در کربلا سیلی زدند
درب بیت وحی را افروختند خیمه ی اهل حرم را سوختند
از دل زهرا(س)برون شد بوی عود بوی یاس وآتش واسپند ودود
میخ در،پهلوی محسن را درید تیر شد،بر خنجر اصغر رسید
تیغ را قنفذ در عالم تاب داد دست عباس علی(ع)در شط فتاد
بس نیام وتیغ در رقص آمدند بوسه بر پهلو و بر بازو زدند
کیست زهرا(س)آسمانی در سجود بوسه ی دستس بر دستی کبود
عادیان،زین سو وآن سو آمدند بند بر دستان دست حق(ع) زدند
دست حق(ع)در بیعت زنجیر شد شیر حق(ع)بین دوصد خنزیر شد
گنبد نیلی گریبان چاک زد عصمت حق(ع) را عبور برخاک زد
فاطمه(س)یعنی زدن در کوچه ها مادری راپیش چشم بچه ها
چشم عالم لب به لب الماس شد خاک یثرب مست بوی یاس شد
عالمی خاموش وبی مهتاب گشت ارغوان رخ،ماه عالمتاب گشت
عرش حق هم زین جفا در هوش شد ذوالفقار مرتضی(ع)بیهوش شد
کیست زهرا(س)یکه یار مرتضی(ع) هم زره،هم ذوالفقار مرتضی(ع)
آه زهرا(س)،نعره های حیدر(ع) است نی که دخترمادر پیغمبر(ص)است
روضه ی رضوان به زیرپای اوست سینه ی غم چاک ازغم های اوست
چشم عین الله گریان امشب است بعد از این ام ابیها زینب(س) است
گفت حیدر(ع)ای تمام جان من طفل وبازویت بلاگردان من
قامتم را ای وجودت قائمه کلمینی کلمینی فاطمه(س)
فاطمه(س)چشمان خود را باز کرد با نگه روی علی(ع)را ناز کرد
دست حیدر(ع)را گرفت آن نازنین گفت ای مولا،امیرالمومنین(ع)
هرچه گویی من اطاعت می کنم غم مخور،خود باتو بیعت می کنم
فاطمه(س)گردد بلا گردان تو هستی زهرا(س)فدای جان تو
گرچه می دانی تو نیت های من یاعلی(ع) بشنو وصیت های من
غسل ده،من را به زیر پیرهن صبرکن در بستن بند کفن
ای امیرالمومنین(ع) بوتراب جای من شب پیش طفلانم بخواب
جان فدایت ای پناه عالمین جان تو،جان حسن(ع)جان حسین(ع)
یاعلی(ع)پیش حسینم(ع)وقت خواب جای زهرا(س)کاسه ای بگذار آب
چادری پنهان درون خانه کن جان من موهای زینب(س)شانه کن
جان زهرایت(س)علی(ع)جان جای من بوسه برچشمان عباسم(ع)بزن
یاعلی(ع)شب برسرقبرم بمان هل اتی،برکوثرت،یاسین بخوان
گفت وگفت ودیدگان برهم گذاشت هل اتی راغرق در ماتم گذاشت
چاره سازعالمی،بیچاره شد کوثرودخان،زقرآن پاره شد
یاس گلگون علی(ع)چون جان سپرد نی که زهرا(س)بل علی(ع)افتادو مرد
شاپرک هاییم وخاکسترشدیم وای مردم، وای بی مادرشدیم
جای سیلی تا ابد بر روی ماست تا قیامت میخ در پهلوی ماست
رد خون سینه ات بر جاده است خاک چادر مهر هر سجاده است
آه مادر کودکانت خسته اند چشم بر دست کبودت بسته اند
ای عجل گفتی ومرگت سررسید عجلی گو تا فرج آید پدید
(شهید ابوالفضل سپهر)
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند